Tężyczka jawna i utajona Objawy, na czym polega napad tężyczki

W przypadku tężyczki należy wykonać badanie fizykalne oraz elektromiograficzne (EMG). To drugie uznawane jest za standard, który pozwala na zdiagnozowanie choroby i poziomu jej rozwoju. Tężyczka objawia się na różne sposoby, w zależności od jej postaci oraz indywidualnych predyspozycji pacjenta.

Rodzaje i objawy tężyczki

Hormonem, który reguluje gospodarkę wapniowo-fosforanową organizmu jest parathormon (PTH), wydzielany przez przytarczyce (gruczoły, zwykle cztery, zlokalizowane na szyi, w okolicy tarczycy). W warunkach prawidłowych, kiedy stężenie wapnia we krwi się obniża, parathormon powoduje jego wzrost, poprzez uwolnienie jego zapasów z kości, zwiększenie wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego i zwrotne wchłanianie wapnia w nerkach. W niedoczynności przytarczyc, parathormon jest wydzielany w niewystarczającej ilości, następstwem tego jest zmniejszone stężenie wapnia w surowicy krwi. W niektórych przypadkach, kiedy zmniejszenie wapnia we krwi jest niewielkie lub dochodzi do niego powoli, typowe objawy tężyczkowe mogą nie występować.

Czy tężyczka może przypominać inne choroby?

• W medycynie powszechnie stosuje się kliniczny podział tężyczki na dwa typy.
• W odniesieniu do obrazu klinicznego wyróżniamy tężyczkę jawną i utajoną (spazmofilię).
• Razem z potem z organizmu wydalane są jony wapnia, magnezu i potasu.
• Za przewodzenie impulsów nerwowych, pracę mięśni oraz prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego.
• Jeśli jeden z zawodników ma jakieś ograniczenia nigdy nie jest pewien, czy jego błędne zagranie jest spowodowane niedyspozycją ze względu na ból czy wynika z braku  umiejętności.
• Znacznie rzadziej pojawia się przez zasadowicę oddechową, jednak może być pokłosiem tej choroby.

Pacjenci, u których hipokalcemia zaczyna się stopniowo, zwykle mają mniej objawów przy tym samym stężeniu wapnia w surowicy. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów należy udać się do lekarza rodzinnego, który po przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego postawi wstępne rozpoznanie. Następnie skieruje do specjalisty (neurologa lub endokrynologa) na dalszą diagnostykę.

Przyczyny niskiego poziomu wapnia. Co prowadzi do rozwoju tężyczki?

W przypadku tężyczki, zmniejszone stężenie wapnia we krwi prowadzi do nadpobudliwości nerwowo-mięśniowej, co objawia się niekontrolowanymi, bolesnymi skurczami lub drżeniem mięśni. Dodatkowo, nieprzyjemne mrowienie, są wynikiem zaburzonego przekazywania impulsów nerwowych. Tężyczka może przybierać formę jawną lub utajoną, różniącą się między sobą zarówno objawami, jak i leczeniem. Badanie elektromiograficzne (EMG) wykonuje się z wykorzystaniem elektrody igłowej, badającej obecność nadpobudliwości nerwowo-mięśniowej. W trakcie jego trwania wykonuje następuje próba ischemiczna, polegająca na uciskaniu ramienia opaską elastyczną przez 10 m.in.

Kto jest narażony na tężyczkę?

W trakcie napadu tężcowego uszkadzane są również inne narządy – pojawiają się  problemy z wątrobą, woreczkiem żółciowym czy nawet mózgiem. Lekarz przeprowadza z pacjentem wywiad, w którym określa częstotliwość, nasilenie i rodzaj dolegliwości oraz przyjmowane leki. Następnie może wydać skierowanie na badanie EKG i EEG, aby wykluczyć inne choroby, np. Tężyczkę diagnozuje się na podstawie badania elektromiograficznego (EMG), które określa pobudliwość mięśni po stymulacji elektrycznej nerwu. Z tężyczką najczęściej zmagają się młodzi ludzie, którzy prowadzą aktywne życie zawodowe.

Wapń istotny w profilaktyce i leczeniu tężyczki

W celu zapobiegania niebezpiecznym konsekwencją tężyczki, ważna jest szybka i dokładna diagnostyka pacjenta. Wyleczenie tężyczki może być możliwe, jest to jednak proces długotrwały. Jeśli jesteś młoda, aktywną osobą, a mimo tego odczuwasz przewlekłe zmęczenie oraz szereg dolegliwości psychosomatycznych, nie dających się wytłumaczyć innymi możliwymi przyczynami proponujemy diagnostykę w kierunku tężyczki.

Objawy kliniczne tężyczki

Niestety tężyczka utajona daje bardzo niespecyficzne symptomy i najczęściej spotyka się ją u młodych ludzi, aktywnych zawodowo, salmed rybnik szczególnie kobiet. Rozpoznanie tężyczki powinno przede wszystkim polegać na przeprowadzeniu dokładnego wywiadu z pacjentem. Lekarz powinien wziąć pod uwagę wszelkie objawy, stan zdrowia, przyjmowane leki, dietę, używki oraz sytuację życiową, przede wszystkim ilość stresu i nerwów w życiu pacjenta.

Rozpoznanie opisywanego stanu bazuje na identyfikacji typowych objawów klinicznych, wynikach odpowiednich badań laboratoryjnych, elektroencefalografii (EEG), elektrokardiografii (EKG). W sytuacji podejrzenia tężyczki utajonej natomiast konieczne jest wykonanie prób tężyczkowych mających na celu stwierdzenie lub wykluczenie objawu Chwostka, Trosseau, Ibrahima–Lusta, Erba oraz Masłowa. Tężyczka jawna jest przychodnia byłych więźniów następstwem zaburzeń hormonalnych prowadzących do spadku poziomu wapnia w surowicy krwi.